Saturday, July 22, 2006

Εγώ, εσείς και οι άλλοι...

Είναι ένα από τα τελευταία posts που διαβάζετε σε αυτό το blog πριν φύγω για διακοπές και αποφάσισα να το αφιερώσω στα blogs που διαβάζω εγώ. Σας το χρωστάω.
Και επειδή είναι πάρα πολλά, αποφάσισα να αναφερθώ σήμερα σε αυτά για τα οποία έχω φτιάξει links, εκεί στο πλάι. Ας με συγχωρέσουν οι υπόλοιποι - έτσι κι αλλιώς, αυτοί που με βλέπουν συχνά στο blog τους, γνωρίζουν ότι με ενδιαφέρουν και τους επισκέπτομαι. Απλώς δεν μπορώ να τους χωρέσω όλους εδώ σήμερα. Κάποια στιγμή, όταν θα έχει ανανεωθεί αρκετά η λίστα, θα φτιάξω ένα update τούτου εδώ του post.
Σήμερα, λοιπόν, σχολιάζω τα αγαπημένα μου blogs, με τη σειρά με την οποία εμφανίζονται εκεί δεξιά.
Οι 'Διαστάσεις' είναι η στήλη του Μιχάλη Μητσού. Τη στήλη αυτή την ανακάλυψα, χάρη σε μια διαδικτυακή μου φίλη, τη Σοφία, την οποία και ευχαριστώ πολύ. Πολύ ενδιαφέροντα θέματα. Κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, αθλητικά. Μικρές ιστορίες και όμορφες λεπτομέρειες. Παρουσιάζονται όλες από μία σκοπιά ουδέτερη μεν, ανθρώπινη δε. Και με άποψη.
Χρήστος Μιχαηλίδης... Τον διαβάζω από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε τη στήλη του στη θρυλική τελευταία σελίδα της Ελευθεροτυπίας (μετά το Θέμο, τη Μαλβίνα, κλπ....). Είναι ο μοναδικός δημοσιογράφος που με εκφράζει τόσο πολύ. Χάρη σε μία αναφορά του στη στήλη αυτή ανακάλυψα το blog του Νίκου Δήμου και τον όμορφο κόσμο του blogging. Στη συνέχεια απέκτησε και ο ίδιος blog, το οποίο είναι περισσότερο ημερολόγιο και κατάθεση σκέψεων παρά στήλη ή χώρος για κουβέντα. Πάντως ένα post του υπήρξε και η αφορμή για να ξεκινήσω κι εγώ το δικό μου blog.
Blogger είχα φροντίσει ήδη να γίνω λίγο νωρίτερα, αποφασίζοντας πως θέλω κι εγώ πλέον να σχολιάζω στο blog του Νίκου Δήμου. Το πρώτο blog σταμάτησε, παραμένει όμως ενεργό για να χαζεύει κανείς τα όμορφα θέματα και τις μεγάλες συζητήσεις. Γι' αυτό, λοιπόν, παραμένει ενεργό και το αντίστοιχο link. Το δεύτερο blog (το blog του γάτου του...), ξεκίνησε με ένα ανάλαφρο καλοκαιρινό στυλ ημερολογίου, αλλά στην πορεία κατέληξε να είναι καρμπόν με το προηγούμενο. Κουραστικά τα εκατοντάδες comments (αριθμοί αστρονομικοί για τα ελληνικά αλλά και τα παγκόσμια δεδομένα...), αλλά ο κυρ-Νίκος παραμένει ο βασιλιάς του ελληνικού blogging.
H Παράγραφος είναι ο πιο όμορφος άνθρωπος που έχω γνωρίσει εδώ μέσα. Tα κείμενα στο blog της αποτελούν την πεμπτουσία της ανθρωπιάς και της αγάπης. Εμπειρίες ζωής - διδάγματα όμορφα δοσμένα.
Η sofi-k είναι από τους πρώτους που με καλωσόρισαν στην blogόσφαιρα. To blog της είναι γλυκό και πολύ όμορφο. Το επισκέπτομαι καθημερινά, με την ελπίδα πως έχει postάρει κάτι καινούριο, κάτι το οποίο δε συμβαίνει τόσο συχνά... Πάντα όμως αξίζει η προσμονή!
Η In silence έχει έναν υπέροχο τρόπο να ζωγραφίζει συναισθήματα απλώνοντας σιωπή και να απλώνει σιωπή ζωγραφίζοντας συναισθήματα...
Το blog του Old boy είναι ένας μοναδικός προορισμός στη blogόσφαιρα. Καθημερινές ανθρώπινες σκέψεις, έξυπνες και όμορφες ιστορίες, συναίσθημα και ορθολογισμός. Πολύ συχνά posts και όμορφη παρέα.
Ο Azrael έχει ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο να σκέφτεται. Το blog του είναι ενδιαφέρον και πολύ ευχάριστο.
Η Ραλλού μου αρέσει με 2 -λ, κι ας το γράφει εκείνη με 1 - είναι πιο γεμάτο... Συμφωνούμε σε όλα εκτός από τις γάτες... Με τον καιρό, όμως, βλέπω πως θα με κάνει να τις συμπαθήσω ακόμα κι εγώ!
Το blog της Εβελίνας είναι η ροκ μελοποίηση της καθημερινότητας.
Η Πωλίνα είναι ό,τι πιο κοντινό σε μένα. Στο blog της διαβάζω δικές μου σκέψεις ή σκέψεις πολύ διαφορετικές, που πάντα όμως είναι δοσμένες με τέτοιο τρόπο που να τις καταλαβαίνω απολύτως... Ακόμα και όταν δεν έχει κάτι το σοβαρό να πει, δε θα πει χαζομάρες. Θα μας δείξει κάτι ευχάριστο.
Η Μαρίνα έχει ένα δικό της τρόπο να κατανέμει και να διανέμει τη ζωή της... Διατηρεί ένα blog για τις μικρές καθημερινές της ιστορίες (ιστορίες καθημερινής τρέλας...), ένα για σκέψεις που την απασχολούν, ένα για τη μαγειρική και συμμετέχει σε ένα ομαδικό για βιβλία. Τα δύο πρώτα δεν τα χάνω ποτέ, γι' αυτό και έχω τα αντίστοιχα links εκεί στο πλάι.
Τη Holidays in the sun την πρόσεξα μετά από ένα comment που έκανε στο post μου περί χαμένης γενιάς. Την ακολούθησα ως το blog της και διάβασα μία πολύ ενδιαφέρουσα εντελώς αντίθετη άποψη. Αποφάσισα να φτιάξω ένα link γι' αυτήν, αν και η αλήθεια είναι πως το blog της δεν ανανεώνεται και πάρα πολύ συχνά...
Και φτάσαμε στο αγαπημένο μου blog... Ένα 'μπεεεεε' κάνει το προβατάκι μας και μου φτιάχνει τη διάθεση! Είναι ό,τι πιο αισιόδοξο, ζωντανό και χυμώδες. Είναι πραγματικά ό,τι πιο ευχάριστο στο ελληνικό blogόκοσμο. Να μας ζήσει η Πάτρα, προβατάκι!!!
Η μεγαλύτερή μου ανακάλυψη, όμως, είναι η Silly blonde... Η μικρούλα (ναι, αυτή είναι πιο μικρή και από μένα...) διατηρεί δύο blogs. Το ένα, το 'Ζακτ-φρακτ', το λατρεύω. Η φίλη μας είναι ίσως η μοναδική από όλους τους προηγούμενους που ξεκίνησε το blog της μόνο για τον εαυτό της. Είναι απλώς η αποτύπωση καθημερινών σκέψεων. Επιφανειακών ή μη. Γράφει στη δική της γλώσσα και δε νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει τίποτα. Συχνά, λοιπόν, δεν την καταλαβαίνω καν. Είναι απίστευτα εκφραστικός ο τρόπος της, όμως. Είναι τρομερά ενδιαφέρον να ακολουθείς τη ροή της σκέψης της. Μπαίνεις στην ψυχολογία της, νιώθεις ό,τι νιώθει και σκέφτεσαι ό,τι σκέφτεται, ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα που κολλάνε όλα αυτά.
Η Lise είναι μία καλή μου φίλη με πολύ ιδιαίτερο τύπο και στυλ. Είναι από τους πιο ξεχωριστούς ανθρώπους. Η φίλη μου ζει στο δικό της κόσμο - με την καλή, βέβαια, έννοια. Το blog της είναι φωτεινό και χαρούμενο. Σκέψεις, ποιήματα, τραγούδια, φωτογραφίες και, κυρίως, οι όμορφες ζωγραφιές της... Είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Ο κόσμος της Lise.
Η Φαφέλλα είναι από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους. Το blog της είναι πολύ φρέσκο. Όταν ξεκίνησε της αφιέρωσα ολόκληρο post. Διαβάστε τα 2-3 κείμενά της και θα δείτε πως δε θα μπορέσετε να την αγνοήσετε.
Ο Μίλτος, τέλος, είναι φίλος της Φαφέλλας. Έχει απίστευτη αίσθηση του χιούμορ, την οποία απολαμβάνει κανείς είτε μόνη της είτε ως γαρνιτούρα σε σοβαρές του σκέψεις - γλυκό που δένει πολύ-πολύ έξυπνα. Πνοή Θεσσαλονίκης...
Αυτά είναι, λοιπόν, τα 21 πιο αγαπημένα μου blogs...
Υ.Γ.: Φίλοι bloggers, σας ευχαριστώ για την παρέα σας όλον αυτόν τον καιρό... Ευχαριστώ για τα comments - τα έχω διαβάσει όλα ένα προς ένα. Καλή συνέχεια σε όλους μας!

16 Comments:

Blogger apousia said...

Να σε ευχαριστήσω κι εγώ για την παρέα σου,και για τα όμορφα posts που μας προσφέρεις εδώ!
Επίσης που μέσα από τα links,και ιδιαίτερα μετά τη σημερινή παρουσίαση,γνωρίζουμε πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Να προσυπογράψω-επειδή είναι φίλη μου και την αγαπώ απέραντα-για το blog της Παραγράφου...

Καλό καλοκαίρι jason!

Saturday, July 22, 2006 10:18:00 pm  
Blogger Jason said...

Είχα διαίσθηση ότι το πρώτο comment θα ήταν το δικό σου...

Όση ώρα έγραφα το post, σε σκεφτόμουν. Δεν είχα προλάβει να σε προσθέσω στα links και σκεφτόμουν να κάνω με υστερόγραφο μία ξεχωριστή αναφορά σε σένα και το blog σου. Σου έχω αφιερώσει, άλλωστε, ένα από τα πιο αγαπημένα μου posts.

Αλλά μετά σκέφτηκα πως θα ήταν άδικο προς όλους τους υπόλοιπους που δε θα ανέφερα και αποφάσισα να περιοριστώ μόνο στα links που είχα στο πλάι.

Κατόπιν αυτού, λοιπόν, ήμουν σίγουρος ότι θα ήσουν η πρώτη που θα διάβαζε αυτό το post...

Κι εγώ σε ευχαριστώ για την παρέα και για τα σχόλιά σου. Την επόμενη φορά που θα αναφερθώ σε αγαπημένα blogs, να ξέρεις ότι το πρώτο-πρώτο θα είναι το δικό σου.

Καλό καλοκαίρι...

Saturday, July 22, 2006 10:35:00 pm  
Blogger apousia said...

Το ξέρεις jason,πως μετρώνται διαφορετικά οι σχέσεις των ανθρώπων!
Αν είναι δυνατόν!
Πάντα ψάχνουμε την ποιότητα,κι όταν τη βρούμε,είμαστε πλήρεις.
Την αφιέρωση τη θυμάμαι και είμαι πάντα υπόχρεη..
Να ξέρεις,πως κοιτάζω και στην οθόνη και στην ζωή έξω από την οθόνη,τις λέξεις πίσω από τις λέξεις.
Κι αυτό που ζητάω,εσύ το έχεις!

Σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου,και σου εύχομαι,αέρα στα πανιά και στα όνειρά σου!

Saturday, July 22, 2006 11:09:00 pm  
Blogger exilio said...

Στο έχω πεί ότι με κάνεις και γελώ;Μπεεεε;;
Ευχαριστώ για την αναφορά...ήταν πολύ γλυκό το πόστ σου...χρειαζόμουν κάτι χαρούμενο:)

υ.γ(συγνώμη για το σπίτι...είναι λίγο ανωκάτω αυτον τον καιρό....σου εύχομαι να περνάς καλάααα..και να προσέχεις!)

Με εκτίμηση
Το Μπεεε

Sunday, July 23, 2006 12:41:00 am  
Anonymous Anonymous said...

Είσαι από τα πρώτα Blogs που επισκέφτηκα όταν άρχισα τις περιηγήσεις μου και πάντα αγαπημένο. Σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου και εδώ και στο blog μου.
Δεν περίμενα ποτέ να έχει κάποιος να πει κάτι καλό για το μπάχαλο που διατηρώ ως Blog! Τ'αγαπάω όμως γιατί έγινε το μέσον για να γνωρίσω όλους εσάς.

Καλές διακοπές!
Θα σε περιμένουμε!!

Sunday, July 23, 2006 1:36:00 am  
Blogger cindaki said...

Εμένα θα μου λείψεις πολύ... :ο(

Είσαι σπάνιο άτομο jason και χάρηκα πολύ που σε γνώρισα, έστω και τόσο λίγο!
Όπου κι αν είσαι, να περνάς καλά κι αξέχαστα!!!

Sunday, July 23, 2006 9:37:00 am  
Blogger pwlina said...

jason είσαι πολύ γλυκό παιδί..κι αυτό φαίνεται σε όποιον "σε διαβάζει"!Δεν περίμενα να γράψεις κάτι τέτοιο για μένα...σε ευχαριστώ ειλικρινά!Είμαι σίγουρη ότι ο τρόπος που γράφεις θα σε βοηθήσει πολύ στη ζωή σου...κοίτα μόνο να το καλλιεργήσεις και να το αγαπάς...

Να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου...
Καλή σου μέρα!:)

Sunday, July 23, 2006 1:03:00 pm  
Blogger azrael said...

Έλεγα να μην γράψω.

-"Αλλοι δύο που αλληλοσυγχαίρονται!" θα πει ο κόσμος , σκεφτόμουνα.

Αλλά παιδιά , μεγαλώνω!

Μεγαλώνω και βλέπω ότι τελικά , ο καλός λόγος είναι σπάνιος σαν πλατίνα. Ειδικά μάλιστα εάν δεν έχεις κανένα νιτερέσο με τον άλλο.

Οπότε γράφω και δεν με νοιάζει για τους έξω...

Jason είσαι καλός blogger και καλός άνθρωπος.

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

Καλές διακοπές!!

Monday, July 24, 2006 12:23:00 am  
Blogger ralou said...

jason,
δεν μπορείς να διανοηθείς τι τεράστια φιλοφρόνηση είναι για μένα, να λες ότι συμφωνείς μαζί μου.
Με δεδομένη την μεγάλη διαφορά ηλικίας μας αισθάνομαι περήφανη αν μπορώ να έχω παρόμοιες απόψεις με τόσο νέους ανθρώπους όπως εσύ.
Στο έχω ξαναπεί.
Εδω μέσα αισθάνομαι ότι η γενιά σας δεν είναι φευγάτη και αδιάφορη πράγμα που οι περισσότεροι από μας τους μεγαλύτερους πιστεύουμε.
Νασαι καλά και πάντα να μας ξαφνιάζεις έτσι ευχάριστα.

p.s.
Καθώς τα χρόνια σου θα συσσωρεύονται θα δεις που οι γάτες -αλλά και όλα τα ζώα- προσφέρουν παρηγοριά σε πληγές που αφήνει ο χρόνος.
Άσχετο αν δημιουργούν περισσότερες με τα νυχάκια τους ;)

A! Το ralou προέκυψε από αναγραμματισμό του κοινού κοινότατου "κομμωτηριακού" υποκοριστικού μου. Γι αυτό το ένα λ

Monday, July 24, 2006 11:24:00 am  
Blogger Jason said...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
Το γνωρίζετε ότι η συμπάθεια είναι αμοιβαία.

Α έτσι εξηγείται... Αναγραμματισμός του 'Ρούλα'. Θα μου επιτρέψεις, πάντως, να συνεχίσω να σε λέω 'Ραλλού' και μάλιστα να το γράφω με 2 -λ...
Όσο για τις γάτες, το καταλαβαίνω αυτό που λες. Όταν λέω χαζομάρες για τις γάτες, απλώς σας πειράζω. Τα αγαπάω πολύ όλα τα ζωντανά. Απλώς ας πούμε πως είμαι περισσότερο υπέρ των σκύλων. Μου είναι συμπαθέστερη η ιδιοσυγκρασία τους...

Καλή συνέχεια σε όλους σας!

Monday, July 24, 2006 11:35:00 am  
Blogger MILTOS said...

Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια. Καλές διακοπές, καλή ξεκούραση, όμορφες εμπειρείες πάσης φύσεως και στο επανειδείν ή μάλλον στο... επαναδιαβάζειν και επανασχολιάζειν!!

Tuesday, July 25, 2006 11:18:00 am  
Blogger Stavros Katsaris said...

Έχουμε κοινές επιλογές!
Τελικά όταν κάτι ξεχωρίζει βρίσκει γρήγορα ανταπόκριση!
Καλές διακοπές!

Tuesday, July 25, 2006 2:12:00 pm  
Blogger Marina said...

Σε ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση και εγώ σε διαβάζω καθημερινά

Saturday, July 29, 2006 6:29:00 pm  
Blogger Strangeliz said...

o kosmos tis lise? wow! lol...
nai... tis treliz!!!! lol!!!
mia xara to etheses!
:P

Sunday, July 30, 2006 6:43:00 pm  
Blogger Strangeliz said...

haha...
diavazwntas twn allonwn xamogelasw "iati den tharxisw tis euxaristies..." lol
apla na pw... kali idea
(krima pou sta post den mporeis na zwgrafiseis..thaxes mia wraia xazi gkrimatsa edw...)
:P

Sunday, July 30, 2006 6:47:00 pm  
Blogger Jason said...

Lise, τη γκριμάτσα μπορώ να τη φανταστώ...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους.

Tuesday, August 01, 2006 12:45:00 am  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home